Γράφω αυτές τις αράδες την ώρα που οι άλλοι βλέπουν μπάσκετ. Δεν το σνομπάρω. Ίσα-ίσα μου αρέσει να το παρακολουθώ. Αλλά δεν ήθελα να μου φύγει η έμπνευση. Βλέπεις το μπάσκετ μου έφερε στο νου την πρόσφατη βράβευση και είσοδο του Νίκου Γκάλη στο Hall of Fame. Υπερήφανος και ταυτόχρονα σεμνός, προσγειωμένος και ουσιώδης, όπως τον θυμάμαι πάντα. Μαζί με τα επιτεύγματά του στο άθλημα, αυτή θα είναι και η μεγαλύτερη κληρονομιά που θα αφήσει στην οικογένειά του και σ’ εμάς.
Έπειτα η σκέψη μου με πήγε στην Ινδία και σ’ ένα άρθρο που διάβασα πρόσφατα για μια φοιτήτρια, η οποία στο πλαίσιο του διδακτορικού της πήρε συνέντευξη από 100 έγκλειστους βιαστές προκειμένου να καταλάβει τι είναι αυτό που τους κάνει «τέρατα». Η διαπίστωσή της; «Οι πράξεις τους ήταν άμεση συνέπεια της ανατροφής τους και της νοοτροπίας με την οποία μεγάλωσαν.»
Και διαβάσαμε όλοι πριν από λίγες μέρες για τα μέλη της φυλής του Αμαζονίου που φέρεται να σφαγιάστηκαν από καιροσκόπους για… το κέρδος! Το έχω ξαναγράψει, πιθανότατα πάνω από μία φορά: όλα ξεκινούν μέσα από την οικογένεια. Στη συνέχεια η συμπεριφορά διαμορφώνεται μέσα στο φιλικό περιβάλλον και πάει λέγοντας. Δεν είναι κάτι που το σκέφτηκα μόνη μου, δεν είναι καν κάτι καινούριο. Τότε γιατί το αγνοούμε και φερόμαστε σαν οι πράξεις μας να μην έχουν αντίκτυπο; Ή σαν να μην μας νοιάζει ο αντίκτυπος;
Σύμφωνα με την επιγενετική, τη μελέτη κληρονομήσιμων αλλαγών στην έκφραση των γονιδίων χωρίς αλλαγές στην αλληλουχία του DNA, και ύστερα από δύο δεκαετίες έρευνας, ανακαλύφθηκε πως παράγοντες όπως η αγάπη και η εκτίμηση ή αντίθετα το άγχος και ο θυμός επηρεάζουν το γενετικό αποτύπωμα ενός ατόμου. Άρα οι συνθήκες και οι εμπειρίες μας μέσα σ’ αυτές μπορούν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά των γονιδίων. Αυτό συχνά μεταφέρεται στις επόμενες γενιές. Αξίζει να αναζητήσετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά.
Επομένως, την επόμενη φορά που θα θελήσετε να «απειλήσετε» το παιδί σας για να το πείσετε να κάνει κάτι, να είστε έτοιμοι να πραγματοποιήσετε την απειλή ώστε να μην μάθει το παιδί σε λόγια του αέρα (και μην το παρακάνετε με τις «απειλές», εντάξει;). Αν θελήσετε να πετάξετε το τσιγάρο ή κάποιο σκουπίδι από το αμάξι, σκεφτείτε ότι κάποιος μπορεί να βλέπει. Σε μια πιθανή διένεξη στον εργασιακό σας χώρο, ελέγξτε τη συμπεριφορά σας.
Μέσα από τις μικρές πράξεις στην καθημερινότητά μας διαμορφώνονται νοοτροπίες και σε δεύτερη φάση αυτά εντυπώνονται μέσα μας, περνούν στα παιδιά μας και πάει λέγοντας. Με λίγα λόγια, «μην κάνεις αυτά που κοροϊδεύεις», «μην κάνεις ό,τι δεν θες να σου κάνουν», κι όπως έλεγε ο Γκάντι: «πρέπει εσύ να αποτελείς την αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο». Αλήθεια, αν όντως τηρούσαμε όλα αυτά τα «κλισέ», δεν θα ήταν κάπως καλύτερος ο κόσμος;
Υ.Γ. Χάσαμε το ματς. Κρίμα…
Μονοπάτια 
Σχολιάστε